لفور سلاملفور دوست داشتنی و زیبا

سخنان ونديداد

سخنان ونديداد

اَهوره‌ مَزدا با سِپيتْمان زرتشت همپرسگي كرد و چنين گفت: من هر سرزميني را چنان آفريدم كه – هر چند بس رامش‌بخش نباشد – به چشم مردمانش خوش آيد.((ونديداد))

==============

سرشت جادو بدين گونه پديدار شود: از راه نگاهِ [افسوني]. پس هرگاه جادو گام پيش نهد و به افسون شيون بركشد، بيشتر كارهاي كشنده‌ي جادويي پيش رود.((ونديداد))

===============

زميني كه ديرزماني كشت نشده بماند و بذري بر آن نيفشانند، ناشادكام است و برزيگري را آرزو كند؛ همچون دوشيزه‌اي خوش‌اندام كه ديرزماني بي‌فرزند مانده باشد و شوهري خوب آرزو كند.((ونديداد))

================
بشود كه موبد اين مَنْثَره‌يِ وَرجاوَند را به مردمان بياموزد: «هيچ كس بي‌ خوراك، توانِ آن ندارد كه به آيين اَشَه رفتار كند؛ توانِ آن ندارد كه برزيگري كند؛ توانِ آن ندارد كه فرزنداني پديد آورد. هر يك از آفريدگان جهان اَستومَند [= مادي، خاكي، جسماني] با خوردن زنده ماند و با نخوردن بميرد.»((ونديداد))

=================
كسي كه از بازگرداندن سپرده‌اي به دارنده‌اش، خودداري كند، كردارش بدان ماند كه آن سپرده را از دارنده‌اش دزديده باشد. تا هنگامي كه آن سپرده را در خانه‌ي خويش نگاه دارد، هر روز و هر شب كه بدان دست زند و آن را از آنِ خويش بشمارد، بدان ماند كه ديگر بار آن را دزديده باشد.((ونديداد))

سخنان ويسپِرَد

سخنان ويسپِرَد

اي مزداپرست زرتشتي! پاها و دست‌ها و هوش خويش را به نيك كرداريِ داد [و] درستي و پرهيز از كارهايِ زشتْ كرداريِ بيداد [و] نادرستي نگاه دار.((ويسپِرَد))

سخنان يَشتها

سخنان يَشتها

اي زرتشت! تو همواره دوست را از دشمن بدخواه، نگاهدار باش! روا مدار كه دوست دچار گزند شود! مگذار كه دوست، از آسيب به رنج افتد!((يَشتها))

=================
روان مردِ دُر وَند [= دروغ پرست، ديو پرست، گمراه، ناپاك] در نخستين گام به پايگاه انديشه‌ي بد درآيد. پس در دومين گام به پايگاه گفتار بد درآيد. سپس در سومين گام به پايگاه كردار بد درآيد.((يَشتها))

سخنان يَسنَه

سخنان یسنه

بهروزي كسي را باد كه از او به هر كسي بهروزي رسد!((يَسنَه))

===========

آنچه را كه هر مرد يا زني دانست كه درست و نيك است، بر اوست كه خود بكار بندد و ديگران را نيز بياگاهاند تا آن را – آنچنان كه هست – بكار بندند.((يَسنَه))

============

از آنچه در [پهنه‌ي] انديشه و گفتن و كردن است، من انديشه‌ي نيك و گفتار نيك و كردار نيك را مي‌پذيرم.((يَسنَه))

=============
من آزادي رفت و آمد و آزادي داشتن خانه و كاشانه را براي مردماني كه با چارپايان خويش بر اين زمين به سر مي‌برند، روا مي‌دارم.((يَسنَه))

==============

من دين مَزداپرستي را باور دارم كه جنگ را براندازد و رزم‌افزار را به كنار گذارد و خويشاوند پيوندي را فرمان دهد.((يَسنَه))

=============
انديشه‌ي نيك، گفتار نيك و كردار نيك را كه در اين جا و در هر جاي ديگري ورزيده شده است و ورزيده خواهد شد، درود مي‌گوييم و [خود] نيز با جان [و دل] به نيكي همي كوشيم.((يَسنَه))

گاهان

گاهان

تا بدان هنگام كه بتوانم به خواست خويش بر سرنوشت فرمان برانم، خواستار نيكْ آگاهي خواهم بود.((گاهان))

============

اي مزدا اهوره! ما را نيرو [يِ مينُوي] و شادماني بخش تا بر ستيزه و آزار دشمنان چيره شويم.((گاهان))

============

«اهوره» تنها دادگستر [در جهان] است. پس آنچه خواستِ او باشد، همان خواهد شد.((گاهان))

============

داناي روشن‌بين بايد دانشجو را بياگاهاند. مبادا نادان [كسي را] بفريبد و گمراه كند.((گاهان))

=============
بهروزي از آنِ كسي است كه ديگران را به بهروزي برساند.((گاهان))

=============

اي هوشمندان! بشنويد با گوش‌ها [يِ خويش] بهترين [سخنان] را و ببينيد با منش روشن و هر يك از شما - چه مرد، چه زن - پيش از آنكه رويدادِ بزرگ به كام ما پايان گيرد، از ميان دو راه، [يكي را] براي خويشتن برگزينيد و اين [پيام] را [به ديگران] بياموزيد.((گاهان))